Van schaap tot stof

In het Hooghuis uit Tessenderlo spinnen de weefsters met lokale wol, verkregen van de oude Belgische schapenrassen die grazen in het Openluchtmuseum. In het voorjaar worden deze schapen ontdaan van hun dikke winterjas. Voordat de weefsters de draad spinnen met een spinnenwiel, verwijderen ze de restjes gras en hooi en kammen ze de wol. Nadien twijnen ze de draden. Meerdere draadjes worden dan om elkaar heen gedraaid ter versteviging van de woldraad. Daarna is de wol klaar om dienst te doen als breimateriaal. Kleur toevoegen kan met behulp van natuurlijke kleurstoffen zoals uienschillen, boerenwormkruid of walnoten.

Pattern of time

Het afgelopen seizoen gebruikten de weefsters een weefgetouw waarbij de schietspoel het spel van schering en inslag speelde. De even uren werkten ze met zwarte wol, de oneven uren met lichte wol. Dit weefdoek vertelt dus in brede en smalle lijnen het bezoekersverhaal van seizoen 2016. Tijdens de drukke bezoekersuren gaven ze uitleg aan de geïnteresseerden, waardoor de strepen smaller werden. Tijdens de minder drukke uren konden ze goed doorweven en werden de strepen breder.

Het weefgetouw, opgebouwd in Tessenderlo, komt oorspronkelijk van de psychiatrische inrichting Broeders van Liefde in Sint-Truiden. Het werd in 1963 aan Bokrijk geschonken.

De zwart-witte deining
van uren die zachtjes aan ons voorbij gleden,
zoals de zee de branding op het strand tekent.
© Marina Van Oosterwijck

Vanaf 1 april 2017 zijn de katoenen stoffen, geweven gedurende de voorbije seizoenen in het woonhuis uit Loppem, te koop per lopende meter in de museumshop.